Hoe toerisme de ontwikkeling van gemeenschappen kan bevorderen: het geval van Futaleufú, Nan, Tivat en Jingzaijiao

Als we denken aan hoe kan een duurzamer toerisme worden opgebouwd?de woorden vervuiling, afval en daarom, hoe het milieu te beschermen komen vaak in je op. Maar hoe zit het met de mensen die in de bestemmingen wonen? Hoe kunnen de bewoners door het toerisme worden gesterkt? Is de gemeenschap een belangrijke pijler?

Door te delen 4 inspirerende verhalenzullen we deze vragen beantwoorden en zien hoe lokale initiatieven hebben bijgedragen tot een duurzamere plaats. Deze bestemmingen hebben met succes hersteld en gerevitaliseerd hun immaterieel cultureel erfgoed, zodat zowel de plaatselijke bevolking als reizigers ervan kunnen genieten en het voor iedereen toegankelijk wordt.

FUTALEUFÚ, CHILI

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie leven naar schatting meer dan 1 miljard mensen met een of andere handicap, wat overeenkomt met ongeveer 15% van de wereldbevolking. Sinds 2019 is de gemeente Futaleufú, in Chili, bezig een toeristische bestemming te worden met meer sociale integratie, ook voor mensen met een handicap en speciale behoeften, en voor ouderen. De doelstelling is dat elk van de bewoners van de planeet rechtstreeks en persoonlijk toegang heeft tot de ontdekking van de rijkdommen van onze planeet. Dit is immers een sleutelelement om de universaliteit van het toerisme te bereiken. Op deze manier heeft de regio al bereikt dat zij lid is van de Wereldnetwerk van steden en gemeenschappen voor ouderen van de Wereldgezondheidsorganisatie.

Het programma voor lokale inclusieve ontwikkeling van de gemeente Futaleufú probeert voortdurend de belangrijkste behoeften van de bevolking op het gebied van inclusie vast te stellen, zodat de inwoners van Futaleufú zich geïntegreerd kunnen voelen en kunnen deelnemen aan alle gemeenschapsactiviteiten, door ruimten voor participatie te creëren waar zij zich veilig kunnen bewegen. 

Wat het toerisme betreft, is een van de acties die sinds de invoering zijn uitgevoerd de accreditatie in gebarentaal van het team van de eenheid Toerisme van de gemeente Futaleufú, die tot doel heeft betere aandacht te geven aan degenen die dat nodig hebben, en die wordt onderwezen door een dove leraar die door de Chileense dovengemeenschap is geaccrediteerd. Anderzijds, dankzij het gezamenlijke werk met de start-up Wheel the Worldwas het mogelijk inclusieve toeristische activiteiten te ontwikkelen op de iconische routes in de Futaleufú-gemeente en Patagonië Verde om deze verbazingwekkende toeristische ervaringen voor iedereen toegankelijk te maken.

PROVINCIE NAN, THAILAND

Een andere innovatieve manier om de culturele waarde van een plaats te verhogen, is te vinden in de provincie Nan, in Thailand, waar men probeert "voortbouwen op overgeërfde wijsheid bij het creëren van een duurzaam gevoel van plaats". In feite zijn Nan's geërfde culturen te zien in de dagelijkse activiteiten die hun eigen merk bepalen als een cultuurrijke en slow life stad. 

Ambachten en volkskunsten zijn nauw verbonden met de manier van leven van de Nan-gemeenschap. De uitdaging bestaat er dus in gepassioneerde acteurs, ambachtslui, geschoolde monniken en jonge generaties te betrekken bij het overerven van het plaatselijke culturele erfgoed in de richting van duurzaamheid. 

Op deze manier kan elke plaatselijke vrouw prachtig geborduurde traditionele kleding online verkopen, ondersteund door een centrum voor levenslang leren, terwijl monniken de Kong-tempel en -gemeenschap ook hebben kunnen omvormen tot een sociale onderneming voor internaten voor speciaal welzijn, door hun studenten zilverwerkvaardigheden en textielambachtelijke overdrachtsprojecten aan te bieden.

Deze initiatieven zijn bedoeld om te laten zien hoe de gemeenschap kan worden versterkt en haar leden te lerende waarde van toerisme om hun levenskwaliteit te verbeteren en zelfvoorzienend te worden.

Anderzijds, wat zou er gebeuren indien een bestemming ongebruikte of verlaten ruimten zou hebben?
Kunnen de plaatselijke gemeenschap en het toerisme er een bestemming voor vinden en tegelijkertijd de duurzaamheid bevorderen?

Dat is het geval met de projecten "Transforma Tivat" en "The White Time".

TIVAT, MONTENEGRO

De Tivat promenade trekt dagelijks mensen van overal aan. Omdat het verkeersvrij is, kunnen zowel de lokale bevolking alsonze gasten om te genieten van het uitzicht op de prachtige baai en de omgeving. De enige negatieve factor in dit stadslandschap: een reeks onooglijke elektriciteitskasten die niet in de natuurlijke omgeving passen. Om deze situatie te veranderen, heeft de Tivat Toerisme Organisatie kwam met het idee om verschillende plaatselijke kunstenaars uit te nodigen om de kasten opnieuw te ontwerpen met het thema "zeeleven".

Het project had niet alleen tot doel het probleem van de lelijke elektriciteitskasten op te lossen, maar ook naar de plaatselijke gemeenschap te betrekken en nodigen bewoners en bezoekers uit om te vertragen, na te denken en te voelen zich inzetten voor een duurzaam milieu.

JINGZAIJIAO, TAIWAN

Aan de zuidwestkust van Taiwan, waar wetlands, zandbanken en lagunes de belangrijkste landschappen zijn, vinden we het geval van deze verlaten zoutvlakte in Jingzaijiao die met succes is hersteld als een toeristische attractie voor milieu-educatie.

Deze gemeenschap had vroeger een zoutdrogingsindustrie die een belangrijk inkomen vormden voor de plaatselijke bevolking. In 2000 werden deze zoutvelden echter gesloten als gevolg van de prijsdaling van zout op de internationale markten. De bewoners begonnen de gemeenschap te verlaten wegens gebrek aan inkomsten, en de honderd jaar oude zoutvelden raakten geleidelijk in verval door de afnemende industrie.

Om de eeuwenoude zoutdroogcultuur van Taiwan in stand te houden en om te zetten in een toeristische industrie, werkgelegenheid te scheppen en de ontwikkeling van lokale gemeenschappen in stand te houden, "De witte tijd - de culturele heropleving van de Jingzaijiao gemeenschap" project werd ontwikkeld met met als doel de eeuwenoude kunstmatige technologie van zongedroogd zout door te geven, de gemeenschap nieuw leven in te blazen en de zoutcultuur te bevorderen. 

Dankzij de instemming en de deelname van de bewoners en dankzij de bereidheid van oud-zoutwerkers om hun kennis te delen, heeft het initiatief zijn doelstellingen bereikt.

Bovendien zijn traditionele producten populairder geworden na innovatieve aanpassingen en verpakkingen, terwijl strategieën van wederzijds voordeel in de openbare en de particuliere sector meer ondernemingen ertoe hebben aangezet te investeren in en terug te geven aan dit gebied.

Tegenwoordig komen hier jaarlijks bijna 200.000 bezoekers om het landschap te bekijken en deel te nemen aan milieueducatie en ecologische cursussen die zout- en trekvogelecologie integreren.

Wil je meer verhalen ontdekken?

Kijk eens naar de 2021 Groene Bestemmingen Top 100 Verhalenwedstrijd en laten we de positieve kant van toerisme verspreiden!